Eyvindur Magnússon.

Eyvindur Magnússon á Reykhólum skrifar:

Núna þegar fréttir berast af því að vinir okkar í Strandabyggð hafi samið við verktaka um kaup á nýjum íbúðum til að verða við brýnni þörf fyrir húsnæði finn ég mig knúinn til að rita þetta bréf. Skortur á íbúðarhúsnæði hér á Reykhólum hefur valdið mér áhyggjum og kemur í veg fyrir þann vöxt sem hér er þó mögulegur. Ásókn í húsnæði hér er svo mikil að ekki má minnast á hugsanlegan flutning af svæðinu. Þá er strax farið að spyrja hvenær húsnæðið losni, ekki hvað það kostar.

Ég hef átt nokkur samtöl við sveitarstjóra og oddvita og annað hreppsnefndarfólk um leiðir til að bæta úr langvarandi húsnæðisskorti hér á Reykhólum. Misjöfn viðbrögð hef ég fengið, allt frá því að undir mínar hugmyndir er tekið og í þau svör að hreppurinn eigi nóg af húsnæði og meira að segja sé sumt af því tómt. Þegar ég spyr hvar það húsnæði sé er mér tjáð að lausar íbúðir séu í Barmahlíð (fyrir þá sem ekki vita, þá eru það litlar starfsmannaíbúðir í risi dvalarheimilisins) sem einhvern tíma hefðu talist nógu boðlegar fólki sem var að hefja búskap í skamman tíma. Þetta eru ekki boðlegar vistarverur núna árið 2012.

Ef ekkert átak verður gert hér mun byggðinni blæða út. Sveitarsjóður getur ekki skýlt sér bak við peningaleysi. Verja verður peningum til að skapa peninga, ekki þýðir að sitja og bíða eftir að „einhver“ komi og byggi til að leigja eða selja, eins og eitt svarið var.

Mörg minni sveitarfélög hafa farið út í það að byggja sjálf og leigja út eða selja, t.d. Þórshöfn. Þetta heldur fólki á svæðinu, sem síðan skilar tekjum í sveitarsjóð. Hættan er sú að yngra fólk fari burt ef vandræði eru með húsnæði. Vegna húsnæðisskortsins geta fyrirtæki og stofnanir hér ekki ráðið til sín hæft fólk sem þó vildi koma. Oft er verið að tala um að fá alls konar sérhæft fólk á svæðið en alltaf hefur íbúðaskortur verið það sem stoppar fólk að koma. Ég var heppinn þegar ég kom og fékk það sem ég sóttist eftir. Það á sannarlega ekki við um flesta.

Mínar hugmyndir:

Sveitarfélagið breyti skipulagi þannig að byggja megi minni íbúðir og minni einbýlishús.

Sveitarfélagið byrji framkvæmdir á parhúsum við Hólatröð (5 og 7) og jafnvel í öðrum tröðum sem eru á skipulagi. Þetta skapar atvinnu á svæðinu og þó að þurfi að fá eitthvað af vinnuaflinu annars staðar frá eru líka beinar og óbeinar tekjur af því. Hægt er að selja þetta á öllum stigum framkvæmdarinnar til þeirra sem áhuga hafa, nú eða leigja þetta út.

Sveitarfélagið reisi a.m.k. 1000 fermetra þjónustuhús, þar sem hægt yrði að hafa verslun, veitingar, kaffihús, heilsugæslu, hreppsskrifstofur og ýmsa aðra þjónustu og sölurými. Þarna myndi losna um íbúðarhús sem hreppurinn er í núna og hús heilsugæslunnar losnaði til íbúðar. Þetta þjónustuhús yrði leigt út og sjálfur myndi ég taka 300 fermetra á leigu. Þetta er ekki eins dýrt og einhverjir myndu kannski halda.

Sveitarfélagið auglýsi sig og hvetji fólk til að setjast hér að, enda yrði það með húsnæði á mismunandi byggingarstigum.

Sveitarfélagið setji sér það markmið að fjölga íbúum með þessari uppbyggingu í stað þess að láta nægja að halda sínu eða vinna svokallaðan varnarsigur með lítilli fækkun.

Ég vil óska Strandabyggð til hamingju með að stíga þetta skref og viðhalda þar með byggð á sínu svæði. Ég vildi óska þess að okkar sveitarstjórnarfólk sýndi svona framsýni. Nú er kominn tími til að hætta að bíða. Nú er kominn tími til að framkvæma.

Reykhólum í lok mars 2012.

Eyvindur Magnússon.