Einar K. Guðfinnsson.

VG fékk á lúðurinn frá Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra nú á dögunum. Í dagskrárliðnum Óundirbúnar fyrirspurnir lagði stalla hennar, Þórunn Sveinbjarnardóttir, prýðilega undirbúna fyrirspurn nú á dögunum fyrir forsætisráðherra um sameiningu svokallaðra atvinnuvegaráðuneyta, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðuneytis og iðnaðarráðuneytis. Þessi sameining hefur verið boðuð í stjórnarsáttmála ríkisstjórnarinnar, Vinstri hreyfingunni - grænu framboði til mikils ama og leiðinda.

Spurningin var efnislega eitthvað á þessa leið: Ætlið þið nú ekki örugglega að standa við fyrirheitin úr stjórnarsáttmálanum?

Þetta er bæði lipur og lævís spurning, þó sakleysisleg kunni hún að hljóma svona fyrsta kastið.

Ályktað - en enginn tekur mark á því

Eins og við munum þá ályktaði VG gegn þessari sameiningu á flokksráðsfundi sínum á Akureyri 16. janúar sl. Í flokksráðinu eiga sæti helstu forystumenn flokksins og harðasti kjarni hans. 130 manns sátu fundinn á Akureyri. Þar var ályktað svona:

„Flokksráðsfundur Vinstrihreyfingarinnar - græns framboðs, haldinn á Akureyri 15.-16. janúar 2010, skorar á stjórn og þingflokk VG að áform um endurskipulagningu stjórnarráðsins verði endurskoðuð í ljósi breyttra aðstæðna og yfirfarin áður en frekari skref verða tekin.

Á næstu árum munu grunnatvinnuvegir þjóðarinnar svo sem landbúnaður og sjávarútvegur skipta verulegu máli við endurmótun íslensks atvinnulífs, eftir sviðna jörð frjálshyggjunnar og græðgisvæðingu undanfarinna ára.

Varhugavert er að draga úr vægi ofangreindra atvinnugreina innan stjórnsýslunnar á sama tíma og þjóðin þarf öðru fremur að treysta á þessa málaflokka í þeim hremmingum sem nú ganga yfir.“

Sjónarspil á Alþingi

Þetta er sem sagt kurteisisleg krafa um að hætta við allt sameiningarklabbið. Rétt eins og Jón Bjarnason sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra vill. Harðasti kjarni VG og ráðherrann sem í hlut á vilja með öðrum orðum ekki þessa sameiningu. Svo hafa einstök flokksfélög ályktað í svipaða veru.

En þá setur Samfylkingin upp sjónarspil. Það líður ekki nema hálfur mánuður. Á fyrsta þingdegi eftir að VG hafði ályktað er forsætisráðherranum búinn vettvangur á Alþingi til þess að senda skýr skilaboð til VG og þau eru svona: Við hlustum ekki á ykkur. Ekki frekar en þegar þið segið forystufólki ykkar að berjast gegn ESB-aðild sem flokkurinn stóð þó að á Alþingi.

Og forsætisráðherrann skóf ekkert utan af því þegar hún sendi félögunum í VG tóninn. Hún minnti á ákvæðið í stjórnarsáttmálanum og bætti svo við, svona rétt aðeins til að snúa hnífnum í sárinu: „Og það sem er í stjórnarsáttmálanum hefur auðvitað ríkisstjórnin skyldur til þess að framkvæma. Báðir flokkarnir.“

Einn gúmoren og svo er lotið í gras

Þetta heitir að fá á lúðurinn, eða einn gúmoren, svo um munar. En sönnum til. VG lætur þetta yfir sig ganga. Lítilþægni þeirra er takmarkalítil þegar til stykkisins kemur. Þeir láta sér nægja að derra sig svolítið norður á Akureyri, en þagna svo. Það veit forsætisráðherrann og það veit Samfylkingin.

Samþykktir VG eru bara hugsaðar til þess að friðþægja óþolinmóðum flokksfélögum sem blöskrar yfirgangur Samfylkingar. Ekkert annað. Það er engin alvara á bak við þessa skelli VG. Bara orðin tóm sem ekki er ætlunin að fylgja eftir. Í þessum efnum eins og öðrum munu þeir bljúgir lúta í gras þegar Samfylkingin segir þeim að gera það. Það hefur eins árs samstarf þessara tveggja flokka sýnt okkur svo ekki þarf um að efast. Það á við um ESB, það á við um Icesave og það á við um sameiningu ráðuneytanna. VG hefur heimild frá Samfylkingunni að derra sig svolítið í þessum málum, en það er bara gert í trausti þess að það verði ekki annað en ómerkilegur derrringur. Það mun engu breyta um niðurstöðuna. Hlýðnin við Samfylkinguna mun tryggja það.

Og sjónarspilið á Alþingi, sem hér var vitnað til, var bara á sviðið sett til þess að minna hver það er sem ræður í ríkisstjórnarsamstarfinu.

- Einar K. Guðfinnsson alþingismaður.