Bergljót Aðalsteinsdóttir frá Svínanesi skrifar

Mér hefur borist bréf frá átthagafélagi hins forna Múlahrepps varðandi lausagöngu búfjár í téðum hreppi. Ég vil taka það fram að ég er ekki eigandi lands þar eða annars staðar í Reykhólahreppi. En í Múlahreppi hinum forna ólst ég upp til 15 ára aldurs og í mínum huga er téður hreppur með fegurri stöðum á landinu.

Ég hef í mörg ár stundað gönguferðir um mörg svæði á landinu, bæði í byggð og óbyggðum. Í Múlahreppi er víða orðið erfitt að komast um vegna gróðurs og götur að hverfa. Mér finnst ólíkt fallegri gróður og þægilegra að komast um þar sem fé gengur í högum.

Nú geri ég mér grein fyrir að fólk sem er búið að byggja upp sumarbústaði og heldur við gömlu býlunum á hagsmuna að gæta varðandi þessi mál.

En væri ekki hagkvæmara að sveitarfélagið aðstoðaði við að girða af skóglendi og bústaði? Hitt sýnist mér nær óframkvæmanlegt, að girða hreppinn af.

Vonandi á sauðfjárrækt eftir að blómstra í Reykhólahreppi. Fátt er fallegra á sumardegi en kindur í haga.

Með kveðju.

- Bergljót Aðalsteinsdóttir frá Svínanesi.