Jóna Valgerður Kristjánsdóttir.

Jóna Valgerður Kristjánsdóttir í Mýrartungu í Reykhólasveit,

formaður Landssambands eldri borgara:

Enn og aftur berast þær fréttir að þrengja eigi að veikum, öldruðum íbúum í þeim niðurskurði sem enn er í gangi í heilbrigðiskerfinu. Nú á að loka öldrunar- og endurhæfingardeildinni á sjúkrahúsinu á Akranesi, sem búin er að vera til staðar í mörg ár. Viðgerðir og breytingar hafa verið gerðar á húsnæðinu. Undanfarin ár hefur líka verið fækkað tvíbýlum á herbergjum. Þannig hefur verið unnið að því að gera allt vistlegra og notalegra og í samræmi við nútíma viðhorf. Jafnframt hefur þarna verið endurhæfing sjúklinga, ekki síst aldraðra.

Eldri borgarar hafa getað komið og verið um tíma til að ná betri heilsu og síðan farið heim aftur og verið í framhaldi af því einu til tveimur árum lengur heima en annars hefði verið. Og nú á að loka deildinni eða sameina hana öðrum deildum þann 1. júní næstkomandi.

Það er ótrúleg upplifun að enn skuli vera höggvið í sama knérunn og þrengt að þjónustu við veika aldraða. Þessi gjörningur mun skapa óöryggi og mikið rask meðal þessara sjúklinga og aðstandenda þeirra. Það er líka undarlegt, að á sama tíma og rannsóknir sýna að það vantar hjúkrunarrými í landinu, þá skuli eiga að leggja það niður sem fyrir er.

Hver er eiginlega forgangsröðunin í opinberum fjármálum? Hver er sparnaðurinn? Þarf ekki áfram að hjúkra þessu fólki og er ekki betra að það fái að vera þar sem það hefur verið og það starfsfólk sinni umönnun þess sem hefur sérhæft sig til þess á undanförnum árum?

Það er heldur ekki pláss fyrir þetta fólk á Dvalarheimilinu Höfða, þar er allt fullt. Sama má segja um Dvalarheimilið í Borgarnesi. Eiga aldraðir og heilabilaðir heima á bráðadeild sjúkrahússins? Sú deild gerir ekki meira en anna því að taka við bráðasjúklingum. Verði þessir einstaklingar færðir á bráðadeild, þá er ekki það flæði á þeirri deild sem þarf til að sinna bráðatilfellum af öllu Vesturlandi. Og þá þarf að auka sjúkraflutninga til Landspítalans því að það er ekki pláss á Akranesi.

Og ég spyr aftur: Hver er sparnaðurinn?

Það á að segja upp um 30 manns, meirihlutinn konur á miðjum aldri, og hvert fer það fólk? Jú, á atvinnuleysisbætur, því ekki er mikla atvinnu að fá. Atvinnuleysisbætur eru í dag tæpar 200.000 krónur á mánuði en meðallaun sjúkraliða með vaktaálagi 280.000 til 290.000 krónur á mánuði. Er betra að borga fólki atvinnuleysisbætur en láta það halda vinnunni?

Þessum umtöluðu sjúklingum þarf líka að finna annan stað í kerfinu og það kostar líka. Ekki er hægt að senda þá heim. Það er alveg augljóst í mínum huga að þetta dæmi hefur ekki verið reiknað til enda. Gott væri að einhver stærðfræðingur, t.d. nemandi á framhalds- eða háskólastigi, tæki sig til og reiknaði allt dæmið fyrir stjórnendur heilbrigðismála. Það gerðu einstaklingar á Ísafirði þegar átti að skera Heilbrigðisstofnun Vestfjarða niður við trog fyrir ári síðan og sýndu fram á að sparnaðurinn varð enginn ef dæmið var reiknað til enda og allar afleiðingar þess skoðaðar í beinhörðum tölum.

Sjúkrahúsið á Akranesi hefur verið vel rekið og þjónusta og umönnun þar til fyrirmyndar. Um það eru allir sammála sem þar hafa þurft að vera inni.

Er virkilega ekki hægt að hagræða í ríkisrekstrinum með öðrum hætti, en að láta það koma niður á sjúklingum og eldri borgurum?

Félag eldri borgara á Akranesi hefur mótmælt þessum áformum og komið þeim mótmælum á framfæri við stjórnvöld sem málið varðar, en engin svör fengið.

Fyrir hönd Landssambands eldri borgara og sem íbúi Vesturlands og notandi þjónustu Heilbrigðisstofnunar Vesturlands mótmæli ég harðlega svona vinnubrögðum og skora á yfirvöld þessara mála að falla frá þessum fyrirætlunum. Þær munu ekki leiða til góðs né hagræðingar á nokkurn hátt.

- Jóna Valgerður Kristjánsdóttir,

Mýrartungu í Reykhólasveit,

formaður Landssambands eldri borgara.