Viðvörun !! æskilegt er að neyta löglegs vímugjafa fyrir lesturinn t.d. 3 - 4 bjóra.

Nú þegar ljóst er að fokið er í öll skjól með þorrablótshald á þessu ári finnst okkur samt nauðsynlegt að gera upp árið 2020 með dálitlum annál, svo það týnist ekki alveg innan um bóluefni og sprautunálar þessa árs !

 

Ekki svo að skilja að við höfum ekki reynt að fá að halda blót. Það er að segja strax síðast liðið haust báðum við um undanþágu til sóttvarnarlæknis og bentum á góðan árangur okkar hér í Reykhólahreppi, en að því við best vitum hefur ekkert smit greinst í hreppnum.

 

Svar barst fyrir jól þar sem sóttvarnarlæknir spurði okkur hvort við gætum ábyrgst

• að það yrði ekki skafrenningskóf eða kófbylur á þorrablótsdaginn, þó sér í lagi eftir að blótinu lyki  
• að ekki yrði boðið upp á kófreyktan mat,
• hvort við gætum passað að enginn yrði kófsveittur
• hvort við gætum komið í veg fyrir að fólk kófreykti utan húss
• og síðast en ekki síst mátti enginn verða kófdrukkinn.

 

Ef ekki þá væru þetta allt of mörg kófatriði.

 

Töldum við tæpast hægt að standa við neinn af þessum afarkostum.

 

Við vildum ekki gefast upp fyrr en í fulla hnefana og á nýársnótt sendum við sóttvarnarlækni díl eða samning okkar á milli (sumt fólk myndi sjálfsagt kalla þetta mútur), sem sagt við buðum honum gamalt þrátt lýsi og surtarbrandsmola. Bentum honum á að hann gæti notað þetta á stíginn gegnum garðinn bakdyramegin heima hjá sér. Þrátt fyrir góðan vilja og að nýársnótt hefði átt að vera okkur í vil kom neitun með þeim orðum að þetta væri nú líklegast handónýt blanda og stígurinn yrði engin kóngastígur með þessu slitlagi.

 

Mögulega er það nú þessari skollans veiru og sjálfskipaðri sóttkví um að kenna að afskaplega fátt skondið eða stórmerkilegt hafi borist okkur til eyrna, einna helst var það sveitarstjórnin stæði sig í stykkinu framan af ári með hverri „krúsidúllunni“ af annari!

 

Snúum okkur fyrst að ferðalögum, en í byrjun heimsfaraldurs ákváðu nokkrar fjölskyldur að tana sig á sólarströnd, þær ætluðu sér nú bara að gefa þessari veiruskömm puttann, svo stæðist hún varla meðal Íslendingi snúning og yrði einfaldlega drukkin undir borðið. Eitthvað var þetta ferðalag endasleppt og eftir útgöngubann komust þau heim með síðustu rellu.

Okkur barst á sínum tíma upptaka af broti á útgöngubanni á því hóteli sem okkar fólk dvaldi og var okkur tjáð að um væri að ræða einstakling úr hópi okkar fólks. Við eigum eftir að rýna þessa upptöku betur áður en við ákveðum hvort hún verði gerð opinber.

 

Jæja þá er komið að sveitarstjórninni „rammvilltri“ sem hefði nú ekki átt að vera þar sem konur eru í meirihluta, en eins og alþjóð veit er að á bak við flest vel rekin heimili eða bú og samheldnar stórfjölskyldur stendur kona eða konur. Þetta virðist þó hafa lagast við að konum fjölgaði ýmist tímabundið eða varanlega í stjórnsýslunni.

Fyrst og fremst var þessi „villimennska“ í ákvarðanatöku um nýja veglínu í Gufsunni, en þeim var nú nokkur vorkunn þar sem að á síðastliðnum 20 árum var búið að teikna þvílíkan aragrúa af vegamótum, að vísu bættu þau um betur og létu bæta 6 – 8 vegamótum við.

 

Umræðan snerist hring eftir hring og var í raun farin að snúast um hversu mörg hringtorg þyrfti til að tengja öll vegamótin. Þessum umræðum fylgdu ósköpin öll af bókunum og ef bókanirnar væru settar í eina línu væru þær orðnar lengri í kílómetrum talið heldur en vegspottinn sem stendur til að leggja. Þetta mál fékk á endanum lúkningu og er þessari hringavitleysu vonandi lokið.

 

En allur þessi málatilbúningur hafði afleiðingar því annar drengjanna var svo bókunarglaður að hann ætti að vera tilnefndur til Nóbelsverðlauna, alla vega teljum við okkur vera búin að eignast Laxness Reykhólahrepps.

 

Annar böggull fylgdi þessum bókunum, það er að þegar mikið er bókað dragast fundirnir á langinn og þegar heilu bókaseríurnar líta dagsins ljós verða fundirnir óheyrilega langir og fundarmenn yfirleitt ekki með mikinn skrínukost með sér og var farið að gæta næringarskorts í sveitarstjórninni. Var sá drengjanna sem bókaði sínu minna en hinn að taka sér hálfs árs frí og safna kröftum. Sýnir þetta enn og aftur að konur eru harðari af sér en karlar og verða ekki sveltar til hlýðni.

 

Nú voru konurnar orðnar fjórar „kryddin fjögur“ og Nóbelsskáldið taldi sig vera komið í pínu lítinn minnihluta.

 

Talið er að veiruóþverrinn hafi byrjað að grassera í Wuhan í Kína, en einmitt í Wuhan hafði sveitarstjórinn numið kínversku. Eftir að veiran fór á flug brá svo við að sveitarstjórinn fór að mæla á kínversku og öll gögn á fundum voru rituð á kínversku, leið svo og beið, gúggúl orðin útjaskaður og kryddpíurnar alveg hættar að botna í hlutunum, ákváðu í snatri að breyta til, en þá voru góð ráð dýr. Nú var gott að hafa frjóan huga, leituðu þær í minningar barnæskunnar og rifjaðist upp fyrir þeim að í bæjarfélagi einu þurftu heimilismenn að koma skikki á heimilisreksturinn og rændu frænku sinni. Þar með var Inga Birna komin aftur í sveitarstjórastólinn. Hefur nú færst ró yfir sveitarstjórnina og engin kippir sér upp við það þó ein og ein bókun hrynji inn. 

 

Hreppararnir eru nú alveg kapituli út af fyrir sig, en á sínum tíma var þetta svona tveir fyrir einn tilboð, við fengum sem sagt tvo yfirmenn í staðin fyrir einn. Er það ekki ávísun á helmingi meira rugl? í það minnsta er af ýmsu að taka, nefnum eitt dæmi: þeir hentu kjörklefunum fyrir forsetakosningarnar. Hvers vegna?  jú, þeir höfðu báðir búið um hríð á höfuðborgarsvæðinu og þekktu það á eigin skinni hversu sárt það er að vera hálfdrættingur á við landsbyggðina og ætluðu þeir að jafna vægi atkvæðanna með því að koma í veg fyrir að íbúar Reykhólahrepps gætu kosið! Að vísu hefði það nú tæpast dugað til þó það hefðu verið alþingiskosningar í fyrra en í forsetakosningum eru atkvæði jöfn, á því flöskuðu þeir.

 

Hólabúð og veitingastaðurinn 380 Restaurant lögðu upp laupana síðast liðið haust. Það er óþægilegt að vera án búðar og mikil eftirsjá í frábærum veitingastað. Nú átti allt að seljast, gamalt sem nýtt, jafnvel paprikurnar í kælinum sem litu út eins og rúsínur fóru á útsölu.

 

Formaður fjallskilanefndar var með sóttvarnirnar á hreinu fyrir allar skilaréttirnar í hreppnum í haust, eða hvað? Þegar formaðurinn kynnti í sveitarstjórn þær sóttvarnir og það atferlismynstur, sem smalar og fjáreigendur áttu að fara eftir var búið að rétta í Eyrarrétt í Kollafirði. Úbbs! Ó, NÆR SVEITARFÉLAGIÐ SVONA LANGT VESTUR. Verð ég ekki samt örugglega áfram formaður fjallskilanefndar?

 

Svona pár eins og um sveitarstjórnina virkar frekar þurrt og leiðinlegt þegar söngtexta og sprell vantar með, sem ráð var fyrir gert. Árinu verða ekki gerð frekari skil að sinni, næsta víst er að rykið verður dustað af einhverju að ári, hver veit.

 

Þrátt fyrir veirufárið hefur samfélagið gengið mjög vel, stofnanir sveitarfélagsins hafa farið eftir settum reglum og starfsfólk staðið sig með eindæmum vel, ásamt öðrum fyrirtækjum og starfsfólki þeirra hér í Reykhólahreppi.

 

Allt of margir hafa flutt frá okkur, það er afar sárt að sjá eftir góðu fólki. Um leið og við þökkum þeim samfylgdina og hafa auðgað samfélagið á meðan þau dvöldu hjá okkur óskum við þeim velfarnaðar á nýjum slóðum.

 

Lifið heil.

Þorrablótsnefndin 2020,  2021 ????!!!!!