Bátasafn Breiðafjarðar - sögulegum verðmætum bjargað
Bátasafn Breiðafjarðar á Reykhólum hefur á síðustu árum eignast á þriðja tug gamalla báta úr Breiðafjarðareyjum og héruðum í kring og bjargað flestum þeirra frá eyðileggingu. Sumir eru varðveittir í misjöfnu ásigkomulagi eftir tímans tönn, gert er við aðra og enn aðrir eru endurbyggðir. Þetta starf er í fullum gangi og þess vegna er safnið lifandi vinnustofa ekki síður en sýningarstaður. Driffjöðrin er breiðfirski skipasmiðurinn Aðalsteinn Valdimarsson, rétt orðinn sjötugur, sem er þar við vinnu sína flesta daga.
Um þetta verkefni var stofnaður félagsskapur sem heitir því langa nafni Áhugamannafélag um stofnun Bátasafns Breiðafjarðar á Reykhólum. Félagsmenn eru búsettir víða en eiga breiðfirsku ræturnar sameiginlegar. Með starfi sínu bjargar félagið ómetanlegum verðmætum úr atvinnusögu Breiðfirðinga og raunar landsins alls.
Auk þess að safna saman bátum hafa Aðalsteinn og félagar smíðað eftirmynd eins hinna gömlu báta, sem tímans tönn hefur leikið illa. Það er fjögurra manna far sem heitir Björg en hefur jafnan gengið undir nafninu Staðarskektan, kennd við Stað á Reykjanesi. Meistarinn að nýsmíðinni er Hafliði Aðalsteinsson, sonur hins landskunna bryggjusmiðs hjá Hafnamálastofnun, Aðalsteins Aðalsteinssonar úr Hvallátrum. Hans draumur var að koma upp breiðfirsku bátasafni og félagsskapurinn fylgir nú fram þeim draumi. Þeir frændurnir og nafnarnir Aðalsteinn Aðalsteinsson bryggjusmiður og Aðalsteinn Valdimarsson skipasmiður eru báðir komnir af óslitnum karllegg breiðfirskra skipasmiða frá Ólafi Teitssyni skipasmið í Sviðnum á Breiðafirði, sem fæddur var árið 1810.
Safnið hefur aðstöðu í samkomuhúsinu rétt ofan við Reykhólaþorp (Mjólkurstöðinni sem aldrei varð mjólkurstöð), þar sem Hlunnindasýningin á Reykhólum og Upplýsingmiðstöð ferðafólks eru einnig til húsa. Vegna þrengsla eru þó allmargir bátanna geymdir annars staðar.
Áform eru um að byggja nýtt hús fyrir Bátasafn Breiðafjarðar í samvinnu við Reykhólahrepp og fleiri. Húsið yrði byggt við Mjólkurstöðvarhúsið og mynduð ein heild úr þessum byggingum, þar sem aukið og endurbætt hlunnindasafn og hugsanlega veitingarekstur og fleira yrðu einnig veigamiklir þættir. Ekkert hefur þó verið ákveðið í þeim efnum og mismunandi útfærslur eru í athugun. Auk þess sem þarna yrðu gamlir bátar, ýmist uppgerðir eða misjafnlega lúnir og illa farnir, svo og eftirmyndir gamalla báta, yrðu þar verkfæri og vélar til skipasmíða allt frá tíma Ólafs Teitssonar í Sviðnum og til okkar daga.
Einn af þeim merku bátum, sem þegar eru komnir á ný til virðingar á Reykhólum, er bringingarbáturinn (flutningsbáturinn) Friðþjófur. Hann lá á hvolfi á Miðhúsum í Reykhólasveit í hálfa öld en Ragnar Jakobsson úr Reykjarfirði á Ströndum, bátasmiðurinn landskunni í Bolungarvík, gerði hann upp fyrir Þjóðminjasafnið fyrir tæpum áratug.