Skyldi honum líka þetta skár? Jón Atli og Hannes Hólmsteinn umvafðir djúpum bláma himinhæða eins og vera ber.

Vísukorn eftir Jón Atla Játvarðarson á Reykhólum birtist í Sandkornum DV fyrir skömmu. Meðal þeirra sem þar skrifuðu athugasemdir fyrir neðan var Hannes Hólmsteinn Gissurarson prófessor. Athugasemd hans var stutt og laggóð: Þetta er nú meiri leirburðurinn. Jón Atli segir að þetta hafi verið hárréttur dómur hjá Hannesi - „og hef ég nú reynt að gera bragarbót“.

Enda ekki við öðru að búast af Jóni Atla Játvarðarsyni en hann leggi við hlustir sitjandi við fótskörina og taki sig á þegar meistarinn hefur talað.

Eða þannig.

Jafnframt hefur hann ort þrjár vísur til viðbótar og spannar þá fjórflokkinn gamla. Þar lætur hann þó varla staðar numið og hefur yfrin yrkisefni fram að kosningum ef hann ætlar að gera öllum framboðum skil. Þau eru nú þegar orðin svo mörg að íslenska stafrófið er uppurið og landskjörstjórn byrjuð að úthluta listabókstöfum úr kyrillíska stafrófinu og með það hebreska í rassvasanum upp á að hlaupa.

Umrædd bragarbót Jóns Atla er á þessa leið:

Evrópusambandið engan fær leik

hjá óþekkum Sjálfstæðiskrógum.

Svekktir þeir horfa á svartan upp reyk

svífa í Hádegismóum.

Viðbótarvísurnar þrjár eru svona:

Framsókn eykur fylgi mjög

með fýlu, en ekki góðu.

Æpir niður Ólafslög,

sem allt of lengi stóðu.

Ef ég tala um Árna Pál

og aðeins kjafta frá:

Hann getur upp úr grautarskál

galdrað stjórnarskrá.

Steingrímur með stólpagrín

og stóran gjafapakka,

er að mjólka ána sín

úti á honum Bakka.