Lúmsk hætta í gripahúsum
Fyrir nokkrum dögum var Styrmir Gíslason bóndi á Kötlulandi, við Reykhóla, að hræra upp í áburðarkjallara í fjárhúsunum. Með honum voru 2 nágrannar hans, Tómas bóndi á Reykhólum og Gústaf Jökull bóndi á Miðjanesi.
Þegar hrært er í skít, ekki síst á þessum árstíma, losnar lífgas, metan og brennisteinsvetni sem myndast við gerjun í taðinu. Þess vegna er afar mikilvægt að loftræsta vel þar sem verið er að hræra. Þennan dag var mjög gott veður og stillt þannig að þótt opið væri í gegnum húsin var lítil hreyfing á loftinu.
Styrmir var inni í húsunum að fylgjast með, en það þarf að færa hræruna af og til svo að allt hrærist upp. Allt í einu fær hann aðsvif og það næsta sem hann man er að þeir Tumi og Gústi eru að stumra yfir honum úti á hlaði. Þeir höfðu litið inn í húsin og sjá hann liggja hreyfingarlausan og áttuðu sig strax á hvað væri á seyði.
Oft er það svo að bændur eru einir að vinna við að tæma úr hauggeymslum, og þá er brýnt að hafa í huga að enginn Gústi eða Tumi er til að drösla mönnum út.
Styrmir jafnaði sig sem betur fer fljótt, en fékk skurði og mar í andlit við fallið.