Mig langar til að nota tækifærið þar sem þetta er komið hérna inn til þess að þakka öllum þeim sem aðstoðuðu okkur mæðgur á þessum erfiða tíma fyrir 30 árum fyrir mig. Vil ég þar sérstaklega nefna heimilisfólkið á Kleifum sem tók á móti mér af alúð og hringdi eftir hjálp, þá Saurbæinga sem komu fyrstir á slysstað og komu stelpunum mínum í öruggt skjól, Hafliða og Ingibjörgu í Garpsdal sem börðust einnig fyrir fjörð í aftakaveðri og fylgdu mér svo í Búðardal, Fjölskyldum okkar Sigurvins beggja sem aðstoðuðu mig við allt sem þurfti að erinda næstu daga á eftir, Kvenfélagið í Geiradal sem sá um erfidrykkjuna, sem og aðrir nágrannar sem aðstoðuðu okkur og gerðu okkur kleift að búa á Gilsfjarðarbrekku áfram þar til ég var tilbúin til að fara að gera annað. Ég hef alltaf sagt að með fjölskyldu og nágranna eins og ég átti er áfallahjálp óþörf því hlýjan og stuðningurinn sem ég fann dag hvern er eitthvað sem ekki er hægt að læra í skóla og borga fyrir heldur kom beint frá hjartanu. Innilega takk fyrir allt... Hugrún

við minnumst Sigurvins alltaf með gleði hann var alltaf svo kátur og hafði gaman af að vera sprelligosi ...þetta var svo sorglegur atburður og oft hefur mér verið hugsað til þin hvernig þu komst út að kleifum og að litlu stúlkurnar voru kyrrar á meðan...við Svana vorum á hólmavík og heyrðum í útvarpinu um slys..og þegar ég kom inn íúr dyrunum heima hringdi Smári og sagði mér hvað hefði skeð..blessuð sé minning þeirra bræðra og góðu og glöðu drengja.

Hugrún mín, oft oft hef ég hugsað um þetta þrekvirki þitt. Sendi ykkur mæðgum ljós og kærleik