Böðvar Jónsson og Bridget Ýr McEvoy.

Fyrir hundrað árum skrifaði séra Matthías Jochumsson djarfa grein í blaðið Íslending, fréttablað sem gefið var út á Akureyri. Hann valdi að birta greinina á aðfangadag og nefndi hana Husein Ali, Messías Persa. Í upphafi greinarinnar dregur hann athygli að þjáningunum í Evrópu sem var í greipum fyrri heimsstyrjaldarinnar: Margur maður, margir foreldrar, sem geyma börn sín í hellum og holum, munu á þessum jólum stara tárvotum augum frá hinum blóðugu fjallbygðum á Balkan yfir til stranda Austurheimsins ... „því frá austurátt kemur frelsi þjóðanna“.

Kristinn H. Gunnarsson.

Ísfirðingurinn Kristín Þorsteinsdóttir kom heim frá EM á Ítalíu í sundi einstaklinga með Downs-heilkenni sem fimmfaldur Evrópumeistari. Hún setti tvö heimsmet og átta sinnum Evrópumet. Eftir fyrra heimsmetið knúsaði hún mömmu sína og sagði við hana í geðshræringu: Takk fyrir að eignast mig. Óafvitandi hitti Kristín Þorsteinsdóttir naglann beint á höfuðið. Það er ekki sjálfsagt mál að fóstur með Downs-heilkenni fái að þroskast og fæðast.

Lilja Rafney Magnúsdóttir.

Það verður að segjast að hinar hrikalegu tölur um fækkun nemenda í framhaldsskólum landsins á milli áranna 2014 og 2015 koma ekki á óvart. Þessi óheillaþróun stafar af þeirri ákvörðun menntamálaráðherra á síðasta ári að meina fólki yfir 25 ára aldur að gerast bóknámsnemendur í framhaldsskólanum í sinni heimabyggð. Eins og vænta mátti var þessari ákvörðun menntamálaráðherra andmælt harðlega, bæði af okkur í stjórnarandstöðunni á Alþingi og einnig af skólastjórnendum. Ráðherra hélt þó sínu striki og nú blasa afleiðingar ráðstafana hans við.

Jón Einar Jónsson.

Undanfarið rúmt ár hefur verið rætt að skera þang og þara til vinnslu úr grunnsævi Breiðafjarðar. Síðan virðast enn fleiri aðilar vilja sækja í botn Breiðafjarðar til slíkrar vinnslu og stórar tölur nefndar í tonnum af lönduðum þara og þangi. Nefnd hefur verið fimmföld núverandi þarataka Þörungaverksmiðjunnar á Reykhólum sem mögulegt markmið í þeim efnum. Þessir „skógar sjávar“ eru hins vegar undirstaða alls lífs í Breiðafirði. T.d hrygnir grásleppan í þaraskógunum og æðarkollan elur unga sína í klóþangsbreiðunum. Fari menn of geyst í þara- og þangtöku mun það raska tilveru lífríkisins sem er samfélagi okkar svo nákomið. Það er nú einu sinni náttúran sem gerir þennan stað að því sem hann er.

Lilja Rafney Magnúsdóttir, oddviti Vinstri grænna í NV-kjördæmi.

Gríðarleg átök urðu um rammaáætlun á síðasta þingi þegar meirihluti atvinnuveganefndar gerði það að tillögu sinni, að farið yrði í fleiri virkjanakosti en verkefnastjórn þriðja áfanga hafði lagt til við ráðherra að yrðu nýttir. Sigurður Ingi Jóhannsson, þáverandi umhverfis- og auðlindaráðherra, hafði áður sett átta virkjunarkosti í flýtimeðferð og tók með því fram fyrir hendur verkefnisstjórnarinnar, sem lagði einungis til að Hvammsvirkjun færi í nýtingarflokk.

Lilja Rafney Magnúsdóttir, oddviti VG í NV-kjördæmi.

Mikil þróun og framfarir hafa verið í kúabúskap og mjólkurframleiðslu undanfarin ár. Búin hafa stækkað og tækniframfarir orðið miklar og mörg bú hafa tekið róbóta í sína þjónustu. Er það ánægjulegt og mikilvægt að greinin geti þróast og vaxið svo hún geti orðið sem best samkeppnisfær við aukinn innflutning og aukið vöruúrval og þjónað neytendum sem best. Sá hluti búvörusamningsins sem snýr að mjólkurframleiðslunni rennur út í lok næsta árs og undirbúningur að gerð nýs samnings er hafinn. Í því ljósi vakna ýmsar spurningar um hvernig stuðningi við greinina verði háttað í nýjum búvörusamningi þar sem miklar breytingar hafa verið í greininni undanfarin ár.

Lilja Rafney Magnúsdóttir, oddviti Vinstri grænna í NV-kjördæmi.

Fjárlögin liggja nú fyrir, fyrsta umræða hefur farið fram og frumvarpið komið til fjárlaganefndar. Nú þegar afrakstur erfiðra aðgerða sem gerðar voru vegna efnahagshrunsins er að skila ríkissjóði góðum tekjuafgangi mætti ætla að fjárlögin bæru þess vitni og veruleg innspýting væri í málaflokka sem höfðu tekið á sig skerðingar og nú væri komið að því að setja verulega fjármuni í innviðauppbyggingu samfélagsins. Nei, því er nú ekki fyrir að fara heldur eru málaflokkar eins og samgöngumál svelt, fjarskiptaáætlun og fyrirætlanir um ljósleiðaratengingu til dreifðra byggða vanfjármögnuð, framhaldsskólarnir skornir niður í nemendaígildum, skorið er niður til byggða og sóknaráætlana og stuðningur til brothættra byggða felldur niður.

Gunnar Sveinsson.

Töluverð umræða hefur orðið á undanförnum mánuðum um stjórnsýslu í Flatey og hvar stjórnsýsluheimili Flateyjar ætti að vera. Á það að vera áfram á Reykhólum (íbúafjöldi 271 árið 2014) þar sem stjórnsýsluheimilið hefur verið allar götur frá því að gamli Flateyjarhreppur rann inn í Reykhólahrepp, eða á það að vera í Stykkishólmi þaðan sem reglubundnar samgöngur eru, sjúkrahús, verslun og önnur þjónusta við Flatey? Um þetta ályktuðu allir íbúar Flateyjar á þann veg, að flytja ætti stjórnsýsluna þangað og sendu undirskriftalista til Stykkishólmsbæjar til kynningar og umfjöllunar. Hugur allra íbúa Flateyjar stendur því til að flytja stjórnsýsluheimilið frá Reykhólum til Stykkishólmsbæjar.

Jóhannes Geir Gíslason.

Á Reykhólavefnum nýlega var nafn mitt nefnt og ég titlaður gæfumaður, sem ég að vísu tel vera í hálfkæringi gert og tel stafa af því að álitsgjafi er mér ósammála um málefni. Það sem hann fjallaði um var: Á Flatey að tilheyra Reykhólahreppi? Á sínum tíma þegar allir fimm hreppar Austur-Barðastrandarsýslu voru sameinaðir í eitt sveitarfélag var það kennt við Reykhóla, sem ég taldi þá og tel enn að hafi ekki verið gæfuspor. Ég taldi þá og tel enn að gæfulegra sé að nafn sveitarfélags spanni svæði þess. Höfuðbólalotning á að heyra sögunni til. Ég lenti í því að vera forsvarsmaður eyjamanna, þ.e. Flateyjarhrepps, en taldi þá og tel enn að það hafi komið til af því að ég hafi verið álitinn meinlausastur þeirra sem til álita komu.

Erla Þórdís Reynisdóttir.

Fyrir mörgum árum sameinuðust fimm hreppar í Austur-Barðastrandarsýslu í eitt sveitarfélag, sem hlaut í kosningu nafnið Reykhólahreppur. Þetta var gert í kosningu og meirihlutinn ræður í kosningum, en sjaldnast eru allir á einu máli og þess vegna ræður meirihlutinn. Síðan þá erum við íbúar hreppsins samfélag. Í samfélagi eru allir jafnir og sömu skyldur hvíla á okkur öllum og enginn er baggi á öðrum. Hér mætti margt betur fara eins og gengur. Allir ættu að hafa færa afleggjara heim til sín á ársgrundvelli, enginn ætti að þurfa að sækja póstinn sinn átta kílómetra þegar aðrir fá hann inn um lúgu, allir ættu að hafa nægt vatn í krönum. Þetta eru bara sanngirnismál í samfélagi, ekki satt?