Dagrún Ósk Jónsdóttir.

Fjöruferð á Ströndum.

Hreiðurskoðun á Ströndum.

« 1 af 3 »

Náttúran er ævintýraheimur. Þar gerast alls konar ævintýri og þar er margt skemmtilegt að sjá og upplifa. Náttúrubarnaskólinn er nýtt verkefni á Sauðfjársetrinu í Sævangi á Ströndum, þar sem börn og fullorðnir læra um náttúruna á fjölbreyttum námskeiðum, með því að sjá, snerta, upplifa og framkvæma. Námskeiðin samanstanda af skemmtilegri fræðslu um það sem er að finna í nágrenninu. Þar er talað um fjöruna og leyndardóma hennar, rekadrumba og þöngulhausa, einnig fugla, seli og plöntur.

Lilja Rafney Magnúsdóttir.

Ríkisstjórnin hefur lagt fram lagafrumvarp um að lögfesta kvótasetningu á makríl, en hann er ný tegund í íslenskri lögsögu, og einnig verða heimiluð frjáls viðskipti með hann innan sjávarútvegsgreinarinnar. Þessi gjörningur þýðir gjafakvóta fyrir tugi milljarða til aðila í greininni í boði stjórnvalda, á sama tíma og launafólki eru skammtaðar launahækkanir úr hnefa í nafni stöðugleika!

Indriði á Skjaldfönn.

Ágæti umhverfisráðherra, Sigrún Magnúsdóttir. Velkomin til starfa og vonandi lætur þú gott af þér leiða í þessu mikilvæga embætti. En þar sem þú ert ættuð frá Bakka í Svarfaðardal þykir mér líklegt að þér finnist mál til komið að fleiri geri þann garð frægan en Gísli, Eiríkur og Helgi. Og nú er tækifærið. Undanfarið hef ég hér í Mbl. fjallað um bágt ástand rjúpnastofnsins, en velferð þessa ágæta fugls er nú í þínum höndum. Ég vænti því þess að þú hafir lesið mín skrif og skal hér eftir megni sneiða hjá endurtekningum. Frá því land byggðist hafa forfeður okkar goldið varhug við refnum og það ekki að ófyrirsynju, enda mikill skaðvaldur í sauðfé og nytjafuglastofnum. Fljótlega eftir að fyrsti og eini veiðistjórinn sem bar það nafn með rentu, Sveinn Einarsson frá Miðdal, hafði safnast til feðra sinna, var lögum breytt í þá veru að líffræðingur ætti að sitja í þessum stól og gengið var ítrekað fram hjá reyndum og fyrirtaks hæfum veiðimönnum.

Jóhannes Geir Gíslason.

Í Kastljósi RÚV þann 5. mars var kynning á því hvernig ýmiskonar óprúttni er beitt við sölu varnings til heilsubóta, án vísindalegrar þekkingar að bakgrunni. Þetta er vissulega ekki að ástæðulausu gert og kynnirinn kom vel fyrir. Vafalaust vel metinn í heilbrigðisgeiranum. Hann hafði í höndum ýmsar tegundir vöru sem hann varaði við og talaði um. Meðal annars hafði hann í hendi dós með Fótagaldri Villimeyjar og sýndi án umtals beint. Þetta er tilefni þess að ég sting niður penna.

Kristinn H. Gunnarsson.

Kvótakerfið í sjávarútvegi hefur gefið handhöfum kvótans hverju sinni mikið vald. Það hafa þeir notað til þess að hámarka verðmæti kvótans og þar með eigin gróða. Kvótakerfið hefur gefið ágirndinni, einni af höfuðsyndunum, lausan tauminn. Vanrækt hefur verið að setja nauðsynlegar hömlur á gróðasöfnun kvótahafanna á kostnað annarra. Afleiðingarnar hafa ekki látið á sér standa. Verð á kvóta hefur í nánu samráðu við fjármálastofnanir verið spennt svo hátt að ógerningur er fyrir nýja aðila að koma undir sig fótunum í sjávarútvegi. Það finnst enginn grundvöllur fyrir því að standa undir kaupum á kvóta með þeim tekjum sem aflinn gefur.

Lilja Rafney Magnúsdóttir.

Nýjasta útspil sjávarútvegsráðherra, að hann treysti sér ekki til að leggja fram nýtt fiskveiðstjórnunarfrumvarp sökum ósamkomulags á milli stjórnarflokkanna, hefur vakið mikla athygli þjóðarinnar og kristallast þar sá mikli ágreiningur sem ríkir um eignarhald og ráðstöfunarrétt á þessari sameiginlegu sjávarauðlind landsmanna. Þegar byrjað er að ræða um kvótakerfið svokallaða lokast oftar en ekki eyru þeirra sem ekki hafa beina hagsmuni af sjávarútvegi og mörgum þykir málið flókið og illskiljanlegt. Erfitt reynist að keppa við þá miklu áróðursmaskínu sem samtök í sjávarútvegi setja jafnan í gang þegar þeim þykir sínum hagsmunum ógnað og gleymist seint sú herferð og heimsendaspá sem lýst var yfir af LÍÚ á síðasta kjörtímabili þegar reynt var að bylta kvótakerfinu.

Kristinn H. Gunnarsson.

Þeir ríku verða ríkari með hverju árinu sem líður. Þeim sem eiga erfitt að veita sér sómasamleg lífskjör fer fjölgandi á sama tíma. Tiltölulega fámennir hópar í þjóðfélaginu hafa sótt sér hærri kauphækkun en almennir kjarasamningar hafa kveðið á um. Enn er þessi þróun í gangi, nú síðast með verkfalli og stórfelldum kauphækkun lækna. Verkafólki er í kjölfarið vísað á 3-4% dyrnar og það gert ábyrgt fyrir efnahagslegum stöðugleika í þjóðfélaginu. Síðustu 20 árin hefur þróunin verið meira og minna stöðugt í þessa átt.

Lilja Rafney Magnúsdóttir.

Náttúrupassi hefur mikið verið í umræðunni undanfarið og frumvarp þar að lútandi hefur nú litið dagsins ljós. Það eru vonandi allir sammála um að stórauknu fjármagni verður að verja til uppbyggingar innviða ferðamannastaða. Annars stefnir allt í óefni og náttúra landsins hlýtur mikinn skaða af. Það er jú vegna náttúrunnar sem stærstur hluti ferðamanna sækir Ísland heim og nýtur þess að ferðast um og skoða fjölbreytta flóru landsins og náttúruperlur. Í dag höfum við Framkvæmdasjóð ferðamannastaða og lög um gistináttagjald. Sjóðurinn er í dag fjársveltur og getur ekki sinnt því hlutverki sínu að vernda og byggja upp þau svæði landsins sem viðkvæm eru fyrir mikilli umferð ferðamanna og eru mörg hver í mikilli niðurníðslu.

Indriði á Skjaldfönn.

Við Ísafjarðardjúp hefur frá fornu fari verið kjörlendi rjúpna. Hvarvetna birkiskógarhlíðar, fjalldrapamóar og víðikjarr til skjóls og fæðuöflunar ásamt fjölbreyttum berjaallsnægtum svo úr skotnum fuglum rann oft meiri berjasafi en blóð. Í fyrstu snjóum þegar rjúpnaflotarnir komu af fjöllum ofan í aðalbláberin í kjarrinu og styggðust upp við smalahó eða skothvelli, er ekki miklu logið að þeir hafi byrgt mönnum sólarsýn. Drunurnar í símalínunum þegar hóparnir voru að fljúga á þær í dimmviðri eða myrkri eru og minnisstæðar, og eins þegar ungahóparnir voru að busla sig í leirkenndum og þurrum vegarköntum á haustin, er farið var að rökkva og flasfengnir ökumenn hjuggu skörð í stofninn.Við krakkarnir þurftum líka mjög oft að reka rjúpnaungahópana úr slægjunni, svo sláttuvélarljárinn sneiddi ekki undan þeim lappirnar.

Jóna Valgerður Kristjánsdóttir, Mýrartungu II í Reykhólasveit.

Nýtt ár er gengið í garð. Á því ári mun hin mikla LEIÐRÉTTING ríkisstjórnarinnar verða að veruleika í formi lækkunar höfuðstóls fasteignalána hjá mörgum. Það mun eflaust koma sér vel hjá þeim sem hennar njóta og er það vel. Ef horft er til baka síðustu misserin má einnig sjá að leiðrétting er gerð á fleiri sviðum. Sem dæmi, þá hafa margar stéttir opinberra starfsmanna nú fengið umtalsverða launaleiðréttingu. Þar standa stjórnvöld að verki, ríki og sveitarfélög. Ekki skal hér dregið í efa að þurft hafi að hækka og leiðrétta laun þessara aðila með tilliti til þess að þeir, eins og margir aðrir, tóku á sig verulegar kjaraskerðingar á árunum 2009-2013. Má kannski líta svo á að þetta verði ár leiðréttinga af hálfu stjórnvalda? Þá er rétt að rifja upp þær skerðingar sem eldri borgarar sem eru á eftirlaunum tóku á sig í „Hruninu“ og hvað hefur verið gert til að leiðrétta það. Vissulega er búið að gera eitthvað, en er það nóg?