Lilja Rafney, oddviti VG í Norðvesturkjördæmi.

Vinstri græn náðu frábærum árangri í nýliðnum kosningum og sýnir það okkur ótvírætt hve sterkur málstaður og samstaða skila góðum árangri. Hinu höfum við líka kynnst, að sundrung og klofningur meðal vinstri manna er alltaf vatn á myllu hægri aflanna í landinu. Mikill sigur VG Í Norðvesturkjördæmi, þar sem hreyfingin bætir við sig 9,6% fylgi og fer í 18,1%, er afrakstur samstöðu, góðrar og málefnalegrar kosningabaráttu og einnig vinnu baráttuglaðs þingflokks á síðasta kjörtímabili með sinn öflugan formann, Katrínu Jakobsdóttur, í stafni. Það var sárgrætilegt að annar maður á framboðslista VG, Bjarni Jónsson, náði ekki kosningu þrátt fyrir stóraukið fylgi flokksins.

Reynitré í utanverðum Teigsskógi.

Afar fjölbreyttar flæður, leirur og margbreytileg votlendi einkenna strandlínuna, en hinn sérstæði Teigsskógur tekur síðan við ofan fjörunnar. Arnaróðal utan við. Lífríkið er sérlega fjölbreytt.

Mynd sem fylgir frétt á heimasíðu Vegagerðarinnar. Frá jaðri Teigsskógar, raskað svæði sem er engan veginn táknrænt fyrir Teigsskóg. Berið saman við mynd nr. 1.

Kort sem sýnir hina ýmsu vegagerðarkosti á svæðinu. Tölur í appelsínugulum kössum eiga við númeraða kosti sem listaðir eru í meginmáli (viðbót ÓA við kortið). Kortið er fengið af heimasíðu Vegagerðarinnar, „Vestfjarðavegur, mat á umhverfisáhrifum“; 2015.

Ólafur Arnalds.

« 1 af 5 »

Vitrir menn hafa ritað eitthvað á þá leið að víðerni og óröskuð náttúra séu ekki munaður heldur lífsbjörg sem nærir mannsandann, jafn nauðsynleg sem vatn og brauð. Ísfirðingar og nærsveitamenn þekkja vel gildi víðerna með Hornstrandir handan fjarðar. Þau merkilegu víðerni eru nú þegar orðin meðal hornsteina efnahags Vestfjarða. En víkjum sögunni í Reykhólahrepp. Gönguleiðin um Teigsskóg, frá Hallsteinsnesi að Gröf í Þorskafirði, er meðal þeirra fallegustu sem finnast á landinu.

Þorgeir Pálsson.

Man einhver eftir því að einhver ríkisstjórn á Íslandi hafi tekið þá pólitísku ákvörðun að viðhalda byggð á landsbyggðinni, óháð kostnaði? Man einhver eftir því að stjórnmálamenn hafi horft á allt landið sem sinn starfsvettvang og horft lengra fram í tímann en fjögur ár? Man einhver eftir því að jákvæð umræða um landsbyggðina hafi skyggt á þá neikvæðu? Það væri gaman að vita það, svona okkur öllum til fróðleiks. Landsbyggðin skiptir miklu máli fyrir landið allt. Þetta er ekki bara spurning um heimili fyrir fjölda fólks, eða verðmætatölur sjávarafla í hagtölum, svo dæmi séu tekin. Í desember sl. kom út skýrsla, unnin af Hagfræðistofnun Háskóla Íslands og Þróunarsviði Byggðastofnunar. Þar kemur ýmislegt fram sem vert er að hafa í huga þegar fólk ræðir um landsbyggðina og stöðu hennar og byggir þessi grein að hluta til á henni.

Gunnar Bragi Sveinsson.

Einn af þeim málaflokkum sem ég er að takast á við þessa dagana eru byggðamál. Þrátt fyrir góðan vilja hefur ekki tekist með fullnægjandi hætti að sporna við þeim raunveruleika, að sumar byggðir í landinu þurfi stanslaust að standa í baráttu við að verja sinn hlut og berjast gegn því að þjónusta minnki og fólki fækki. Þessu þarf að breyta. Við Íslendingar erum hins vegar ekki eina þjóðin sem glímir við þennan vanda. Um allan heim hefur þessi þróun átt sér stað og því ekki úr vegi að líta á hvaða úrræði hafa gagnast vel þar.

Þorgeir Pálsson.

Kosningarnar í haust munu í raun snúast um tvær lykilspurningar. Þær eru: 1. Af hverju ættu kjósendur að kjósa það sama og síðast?  Mörgum kjósendum finnst þeir eigi að gera það. Þeim bara finnst það og þeir gera það, alveg sama hvað er í boði. En það kostar og hefur kostað okkur sem þjóð. Undir stjórn núverandi meirihluta hefur Ísland orðið að athlægi erlendis, einræðisleg afstaða og ákvörðun fyrrverandi utanríkisráðherra í málefnum Úkraínu hafði áhrif á atvinnu landverkafólks og kostaði atvinnurekendur milljarða. Okkur var meira að segja hrósað af utanríkisráðherra Dana fyrir að fylgja þvingunaraðgerðum ESB gagnvart Rússlandi, jafnvel þó við séum ekki í ESB. Og á meðan græddu frændur okkar Færeyingar af sölu á makríl til Rússlands. Fyrrverandi forsætisráðherra sagði ekki satt, núverandi fjármálaráðherra sagði heldur ekki satt ...

Lilja Rafney Magnúsdóttir, oddviti Vinstri grænna í NV-kjördæmi.

Búvörusamningur og tollasamningurinn við Evrópusambandið eru til umfjöllunar í nefndum Alþingis. Hægt er að gagnrýna báða þessa samninga út frá mörgum sjónarmiðum. Eins og komið hefur fram hefur tollasamningurinn ekki verið unninn í neinu samráði við bændur, aðra hagsmunaaðila, neytendur eða aðra flokka en þá flokka sem sitja í ríkisstjórn. Ef þessi tollasamningur gengur eftir hefur þetta gífurleg áhrif á starfsumhverfi landbúnaðar í heild á Íslandi, ekki bara þeirra bænda sem eru að framleiða hvítt kjöt heldur alla kjötframleiðslu í landinu og vinnslu afurða þegar menn ætla sér að opna svona gífurlega mikið á kjötinnflutning inn til landsins eins og áætlað er, en þar er ekkert smámagn á ferðinni.

Ásmundur Einar Daðason.

Í því ágæta blaði Vestfirðir, sem ritstýrt er af Kristni H. Gunnarssyni fyrrverandi alþingismanni, birtist nýverið frétt undir yfirskriftinni „Óvissa um Dýrafjarðargöng“. Í umræddri frétt er látið liggja að því að óvissa sé uppi um það hvort framkvæmdir við Dýrafjarðargöng hefjist á næsta ári líkt og áætlanir gera ráð fyrir. Ástæðan sé sú, að búið sé að boða kosningar næsta haust og það setji verkið í uppnám. Ólína Þorvarðardóttir var fljót að grípa boltann frá Kristni H. Gunnarssyni á lofti og hélt því fram á vefsíðu sinni, að sannleikurinn væri sá að aldrei hafi staðið til að hefja framkvæmdir við Dýrafjarðargöng á næsta ári.

Einar Kristinn Guðfinnsson.

Það var undarlegt að verða vitni að umræðu alla helgina þar sem látið var í veðri vaka að ekki yrði staðið við það fyrirheit að bjóða út framkvæmdir við Dýrafjarðargöng nú í haust. Talað var um að óvissa væri um hvort útboðið færi fram og þar fram eftir götunum. Þetta er allt hið fjarstæðukenndasta. Það er engin óvissa um Dýrafjarðargöng. Þau verða boðin út í haust, framkvæmdir hefjast næsta ár og þeim lokið árið 2020. Flóknara er það mál nú ekki.

Einar Kristinn Guðfinnsson.

Tillaga að nýrri samgönguáætlun sem lögð var fram á Alþingi sl. föstudag (18. mars) gerir ráð fyrir miklum vegaframkvæmdum á Vestfjörðum; sannkallaðri stórsókn í vestfirskum vegamálum. Hafist verður handa við öll þau stóru verkefni sem mjög hafa verið til umræðu á Vestfjörðum, svo sem vegagerð á Vestfjarðavegi 60 í Gufudalssveit (oft kenndur við Teigsskóg), Dýrafjarðargöng (sem sumir vinir mínir í Arnarfirði vilja raunar fremur kalla Arnarfjarðargöng!) og veg yfir Dynjandisheiði. Þessu til viðbótar er gert ráð fyrir frekari vegagerð á Vestfjörðum, sem nánar verður vikið að hér neðar.

Spilavítin í Las Vegas eru margrómuð. Ljósm. Wikipedia.

Fyrir Alþingi liggur frumvarp um að lögleiða spilavíti, eða spilahallir, sem er fínna orð yfir sama hlut. Við í Vinstri hreyfingunni grænu framboði leggjumst alfarið gegn lögleiðingu spilavíta og teljum það auka þann gífurlega vanda sem spilafíkn er og vinna gegn lýðheilsusjónarmiðum. Flutningsmenn frumvarpsins eru þingmenn úr röðum Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks og úr Bjartri framtíð. Margar ástæður eru fyrir því að við Íslendingar eigum ekki að bjóða upp á lögleg spilavíti. Við höfum komist ágætlega af án slíkrar starfsemi hingað til og ég tel að samfélagsleg og lýðheilsuleg rök séu sterk gegn því að við lögleiðum slíka starfsemi.