Magnús Ólafs Hansson, verkefnastjóri Atvest á Patreksfirði.

Atvinnuþróunarfélag Vestfjarða hefur ákveðið í samvinnu við Fiskeldisklasa Vestfjarða að efna til ráðstefnu um tækifæri og ógnanir í fiskeldi við strendur Íslands og verður hún haldin í Félagsheimili Patreksfjarðar dagana 3. og 4. október. Þekkt er að á Vestfjörðum eru mikil tækifæri til fiskeldis í sjó. Það er von okkar sem stöndum að þessari ráðstefnu að hún verði til að efla samstarf stjórnsýslu, rannsóknastofnana og fyrirtækja svo að þróun fiskeldis geti orðið farsæl hér eins og hjá nágrannaþjóðum okkar.

Kristinn H. Gunnarsson.

Árið 2004 var árið sem íslenska efnahagsundrið náði sér fyrir alvöru á strik. Í viðskiptabönkunum höfðu búið um sig, sem eigendur og stjórnendur, afbragð annarra manna að þekkingu og skilningi á flóknu gangverki markaðshagkerfisins. Þeim hafði tekist að gera græðgina að musteri dyggðanna og leiðarljósi nútíma Íslendingsins; þar sem var gróðavon var líf og framtíð, en annars staðar gapti við gröfin köld.

Þó að glæpasögur séu margar góðar sem slíkar er hæpið að láta þær verða aðallesmál þjóðarinnar. Það er svipað og með melrakkann. Hann var fyrir í landinu þegar mannskepnan kom og á sinn þegnrétt. En rebbi má ekki vaxa okkur yfir höfuð. Þá er voðinn vís. Í vestfirskum sagnaarfi eru bæði spenna og dramatík, að ekki sé nú talað um húmorinn. Fólk hugsar oft ekki út í þetta. Það talar um þjóðlegan fróðleik með neikvæðum teiknum og jafnvel lítilsvirðingu. Vill frekar lesa einhverjar spennusögur, sem kallaðar eru. En það er ekki síður spenna í því sem gerðist í raun og veru, eða átti að hafa gerst, og stundum miklu meiri.

Kristinn H. Gunnarsson.

Fyrirhuguð lækkun veiðigjaldsins á útgerðarfyrirtæki mælist frámunalega illa fyrir meðal almennings eins og undirskrifasöfnunin sýnir. Fyrir því er einföld ástæða, sjávarútvegsfyrirtækin greiða ekki sanngjarnan hlut af hagnaði sínum til samfélagsins. Þegar litið er til mjög góðrar afkomu undanfarin ár væri eðlilegra að hækka gjaldtökuna en að lækka hana. Handhafar kvótans borga of lítið fyrir aðganginn að arðvænlegri auðlind. Þeir hafa komist upp með það að koma sér undan því að taka þátt í erfiðleikum þjóðfélagsins eftir hrun. Þeir hafa frá þeim tíma grætt sem aldrei fyrr og greitt smánarlega lítið af gróðanum til hins opinbera.

Kristján Kristjánsson, forstöðumaður hönnunardeildar Vegagerðarinnar, hefur sent Kristni Bergsveinssyni á Reykhólum (Kristni frá Gufudal) kort þar sem inn er færð hugsanleg veglína yfir Þorskafjörð skammt frá Kinnarstöðum og síðan út með firðinum að norðanverðu. Sú veglína er frábrugðin fyrri hugmyndum um veg út með firðinum að því leyti, að í þessu tilviki færi vegurinn ekki um Teigsskóg heldur lægi hann alla leið fyrir neðan sjávarbakkana. Í tilskrifi sem fylgir vísar Kristján til erindis Kristins til Vegagerðarinnar þar sem hann hafði rissað sína hugmynd að veglínu með sjónum. Þar hefði Kristinn farið þess á leit við Vegagerðina, að sú lína yrði sett á kort eins og Vegagerðin hefði sett fram sínar línur. Síðan segir Kristján:

Jóna Valgerður í Mýrartungu, formaður Landssambands eldri borgara.

Kjaramálahópur á landsfundi Landssambands eldri borgara (LEB) samþykkir að hækka þurfi skattleysismörk verulega, enda sé það besta kjarabótin fyrir eldri borgara. Einnig samþykkti hópurinn að atvinnutekjur 67 ára og eldri skuli ekki skerða greiðslur frá Tryggingastofnun. Kjaramálanefnd LEB og stjórn Landssambandsins hafa margítrekað fjallað um niðurskurð á kjörum aldraðra frá miðju ári 2009 þegar bætur voru skertar.

Einar Kristinn Guðfinnsson.

Nú við lok kosninga er okkur efst í huga þakklæti til þeirra sem treystu okkur til þess að starfa í sína þágu - að heill samfélagsins og ekki síst að hagsmunamálum Norðvesturkjördæmis. Við heitum því að vinna að þeim málum sem mest við megum á komandi árum. Í því sambandi viljum við starfa með öllum þeim sem að þessu verkefni vilja vinna. Markmið okkar sjálfstæðismanna í Norðvesturkjördæmi var að ná þremur mönnum á þing og tryggja kjör Eyrúnar Ingibjargar Sigþórsdóttur. Við náðum því markmiði ekki. Það var mjög miður.

Eyþór Jóvinsson.

Grunnskóli Flateyrar 1992. Núna eru þar sautján nemendur.

« 1 af 2 »

Árið 1992 var ég í Grunnskóla Flateyrar undir ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknar. Síðan þá hafa landsmenn gengið fimm sinnum að kjörborðinu og hafa fyrrgreindir flokkar haldið völdum mestallan tímann, eða þar til þeir keyrðu landið í þrot árið 2008. Á fjögurra ára fresti lofa flokkarnir öllu fögru á landsbyggðinni, það á að efla atvinnulífið, bæta samgöngur og laga lífsskilyrði landsbyggðarinnar. Fyrir tuttugu árum var ég í blómlegum grunnskóla á Flateyri ásamt 57 öðrum nemendum. Fjórir af þeim búa nú enn á Flateyri. 53 hafa ákveðið að yfirgefa Flateyri og flytja á brott.

Einar Kristinn Guðfinnsson.

Þrátt fyrir fögur fyrirheit hefur fátt eitt gerst í skuldamálum heimilanna í landinu á þessu kjörtímabili. Milljarða stofnunum hefur að vísu verið komið á fót til þess að vinna að þessum málum. Árangurinn hefur hins vegar verið afskaplega rýr, þó kostnaður stofnananna hafi vaxið. Þær skuldir sem lækkað hafa hjá almenningi má að langmestu leyti rekja til dómanna um ólöglegu gengislánin og hafði ekkert með stjórnvaldsaðgerðir að gera. Það harðnar því stöðugt á dalnum hjá sívaxandi hópi. Það fólk þolir enga bið. Það er langt síðan að fullreynt var að ríkisstjórnarflokkarnir myndu ekkert gera. Úr þeirri átt er einskis frekar að vænta. Það hefur legið fyrir lengi.

Vestfjarðalistinn bendir á, að alþingismenn ættu að taka sér Jón Sigurðsson til fyrirmyndar og læra af honum þinglega framkomu, kurteisi og vinnusemi.

Þegar umræður standa sem hæst um landsins gagn og nauðsynjar viljum við undirritaðir blanda okkur lítillega í þær og benda á nokkur atriði til umhugsunar fyrir Vestfirðinga og vini þeirra, ekki síst þá sem eru að bjóða sig fram til þjónustu. Vestfirðingar berjast nú fyrir tilveru sinni. Ef þeir standa saman, þá stenst ekkert fyrir þeim heima fyrir. Þeir eru þar sjálfir í lykilstöðu. Svo einfalt er það. Okkur finnst að grundvöllurinn sé að Vestfirðingar fái að bjarga sér sjálfir. Við erum ekki að heimta auknar fjárveitingar úr ríkissjóði, en bendum á að stjórnvöld þurfa að búa nokkuð í haginn með markvissari hætti en verið hefur um sinn.