Elínborg Egilsdóttir.

Við verksmiðjuna er lítill fallegur vogur og með litlum kostnaði mætti hlaða vegg sem myndi afmarka eða loka voginum betur og veita heitu affallsvatni úr Þörungaverksmiðjunni, sem nú rennur beint í sjóinn, í voginn. Þá væri komin þarna náttúruleg ylströnd þar sem ferðamenn og þorpsbúar gætu baðað sig. En við myndum ekki einungis nota heita vatnið heldur líka sjóinn sem heita vatnið rennur út í. Ég er enginn arkitekt, en ég veit að þetta er hægt. Með þessu væri komin ákaflega falleg og náttúruleg sundlaug. Með einstaklega fallegu útsýni allt í kring. Ég held að þetta sé það sem ferðamenn leitast eftir að finna á Íslandi.

Magnús Ólafs Hansson.

Samkvæmt tölum Hagstofunnar hefur fólki á suðursvæði Vestfjarða fækkað um 40% frá árinu 1990. Með fækkandi fólki dregur jafnt og þétt úr allri þjónustu, eins og gefur að skilja. Fyrir þriðjungi aldar eða kringum 1980 gat fólk á svæðinu sótt flesta þjónustu á Patreksfjörð. Þá var Patreksfjörður miðstöð allrar opinberrar þjónustu fyrir svæðið í heild – með símstöð, heilsugæslu, apóteki, sjúkrahúsi, bönkum, sýsluskrifstofu, lögreglustöð og pósthúsi. Frá þessum tíma hefur alvarlega dregið úr þessari þjónustu. Til að spyrna við fótum var gerð atlaga gegn þessari óheillaþróun með sameiningu hreppa á svæðinu í eitt stærra og öflugra sveitarfélag, Vesturbyggð. Næst þar á eftir ákváðu stjórnvöld að efla Vestfirði í heild með því að færa opinbera þjónustu frá Vesturbyggð til Ísafjarðar. Hver er eiginlega sú byggðastefna?

Unnur Birna, Katrín, Fanney Sif, Elín Huld, Starkaður, Elínborg og Fríða Vala. Ljósm. Torfi Pálsson.

Afhending verðlauna fyrir bestu hugmyndir til góðs fyrir heimabyggð í verkefni á vegum Landsbyggðarvina í Reykjavík og nágrenni, sem ber nafnið Heimabyggðin mín, nýsköpun, heilbrigði og forvarnir, fór fram í Háskólanum í Reykjavík 31. janúar. Er þetta sjöunda árið í röð, sem verkefnið er á dagskrá á vegum Landsbyggðarvina, en það er ætlað grunnskólanemendum á aldrinum 12-16 ára. Markmið þess er að hvetja ungt fólk til að hugsa um heimabyggð sína út frá þeim tækifærum, sem þar bjóðast, auk þess að vera um leið þroskandi og skemmtileg viðbót við hefðbundið skólanám. Verkefnið er unnið í góðri samvinnu við yfirvöld skólamála sem og skólastjóra og kennara.

Hildur Jakobína Gísladóttir.

Félagsþjónusta Stranda og Reykhólahrepps er 1 árs í dag. Hún er eins og flest eins árs gömul börn bæði farin að standa upp og ganga með en þarf tíma til að þroskast og dafna. Félagsmálastjóri var ráðinn í 70% starf frá 1. febrúar 2011 og hefur byggt upp félagsþjónustuna síðasta árið. Þeir málaflokkar sem félagsþjónustan sinnir eru barnavernd, félagsleg ráðgjöf, félagsleg heimaþjónusta, fjárhagsaðstoð, málefni aldraðra og málefni fatlaðra. Unnið er út frá lögum um félagsþjónustu sveitarfélaga, barnaverndarlögum nr. 80/2002, lögum um málefni fatlaðs fólks og lögum um ættleiðingar ásamt fleiri lögum innan stjórnsýslunnar. Búið er að útbúa reglur, umsóknir og verkferla í nánast öllum málaflokkum og ramminn því kominn í fastar skorður.

Jóna Valgerður Kristjánsdóttir.

Enn og aftur berast þær fréttir að þrengja eigi að veikum, öldruðum íbúum í þeim niðurskurði sem enn er í gangi í heilbrigðiskerfinu. Nú á að loka öldrunar- og endurhæfingardeildinni á sjúkrahúsinu á Akranesi, sem búin er að vera til staðar í mörg ár. Viðgerðir og breytingar hafa verið gerðar á húsnæðinu. Undanfarin ár hefur líka verið fækkað tvíbýlum á herbergjum. Þannig hefur verið unnið að því að gera allt vistlegra og notalegra og í samræmi við nútíma viðhorf. Jafnframt hefur þarna verið endurhæfing sjúklinga, ekki síst aldraðra.

Ekki finn ég á vef Hagstofunnar tölur um kvenræði eftir sveitarfélögum - var ég e.t.v. ósjálfrátt að skapa nýyrðið kvenræði sem núna hraut undan fingrum mér, eða var það til? Hitt veit ég, að orðið konuríki hefur eða hafði neikvæðan blæ. Ekki þótti virðulegt fyrrum þegar menn bjuggu við konuríki. Að minnsta kosti ekki virðulegt fyrir karlinn (hér kemur t.d. í hugann Björn í Mörk í Njáls sögu). Gissur gullrass í teiknimyndasögunum í gamla daga bjó við konuríki og Rasmína jafnan með kökukeflið á lofti. Sjálfur hef ég ekki kynnst slíku eldhúsáhaldi persónulega við aðra notkun en útflatningu á deigi í kleinur og smákökur (takist undan glasi eins og það var kallað í uppskriftabókum móður minnar) og þess háttar.

Þórólfur Halldórsson.

Barðstrendingar búa því miður ekki svo vel að þar hafi staðið yfir vegaframkvæmdir um áraraðir, en þau fáu dæmi sem þó eru til af vegaframkvæmdum á Vestfjarðavegi, og að framan eru rakin, gefa ekki tilefni til að hafa áhyggjur af því að vegaframkvæmdir spilli arnarvarpi. Dæmin gefa hins vegar fullt tilefni til þess að krefjast þess af Skipulagsstofnun að hún rökstyðji álit sitt með dæmum. Ekki dugar að taka dæmi af varpi sem hefur misfarist af öðrum ástæðum en vegaframkvæmdum.

Þórólfur Halldórsson.

Klisjukenndir og yfirdrepssamir frasar eru áberandi í áliti Skipulagsstofnunar um mat á umhverfisáhrifum framkvæmdarinnar Vestfjarðavegur (60) milli Eiðis í Vattarfirði og Þverár í Kjálkafirði, Reykhólahreppi og Vesturbyggð, sem stofnunin auglýsti í Morgunblaðinu fyrir helgi. Í áliti sínu segir Skipulagsstofnun m.a.: „Þá er ljóst að þveranirnar eru á svæði sem nýtur verndar samkvæmt sérlögum um vernd Breiðafjarðar, m.a. vegna landslags, en einnig fjörur og leirur, og að mati Skipulagsstofnunar munu fyrirhuguð mannvirki rýra gildi svæðisins.“

Einar K. Guðfinnsson.

Í raun og sanni má nú segja, að með óbeinum hætti hafi verið settur eins konar verðmiði á þann umdeilda Teigsskóg í Þorskafirði. Um vegagerð á þessum slóðum hafa staðið miklar deilur og þær eru ekki til lykta leiddar. Í svari við fyrirspurn Kristjáns L. Möller á Alþingi í gær, mánudag, birti Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra upplýsingar sem varpa ljósi á þann viðbótarkostnað sem hlýst af því að fara ekki þá láglendisleið sem um var rætt og kölluð hefur verið B-leiðin. Sú leið er gjarnan kennd við Teigsskóg í almennri umræðu. Hún liggur yfir Þorskafjörð, út með firðinum með þverunum yst við Gufufjörð og Djúpafjörð. Viðbótarkostnaðurinn af því að koma í veg fyrir B-leiðina liggur á bilinu 1 til 5 milljarðar króna. Það er sá fórnarkostnaður sem ríkissjóði (skattgreiðendum) er ætlað að taka á sig með því að hafna B-leiðinni.

Jóna Valgerður Kristjánsdóttir, fyrrverandi sveitarstjóri Reykhólahrepps.

Nýlega kom ráðherra samgöngumála og upplýsti okkur Reykhólabúa um hvar best væri að leggja nýjan veg í Gufudalssveitinni, nú ætti að fara hálsana. Þegar ég flutti í Reykhólasveitina fyrir 15 árum var mikið fjallað um framtíðarvegalagningu sem leysa skyldi af gamla og bratta vegi um Hjallaháls og Ódrjúgsháls. Vegagerðin lagði til ýmsa valkosti sem fjallað var um á mörgum fundum. Fyrsti valkostur okkar sem þá vorum í sveitarstjórn var leið A, eða vegur út Reykjanesið og yfir mynni Þorskafjarðar í Skálanes. Með því kæmu Reykhólar í þjóðbraut, en á þessari leið frá Búðardal til Patreksfjarðar er enginn þéttbýlisstaður annar.